Outback part II & from Aussie to Kiwi

Hoi allemaal, het is weer tijd voor en verslag van ons. Dit keer wat sneller, zodat we niet teveel achter de feiten aanlopen. In ons laatste verslag zijn we gebleven vlak voor ons vertrek naar Alice Springs, the red & outback zone van Australië.

De dag voor ons vertrek zijn we naar de Australian Zoo gegaan. Dit park is opgericht door Steve Irwin, die energie volle persoon (the crocedile hunter). Helaas door zijn eigen enthousiasme overleden door een stingray. Maar goed, voor de kids en ook voor ons een prachtig groot opgezette dierentuin. In de middag een topshow waar ze alle grote roofdieren en krokodillen laten zien. Dan zeg ik een hele grote krokodil die in het zicht van iedereen een kip of grote vis vangt of op eet. Is echt wel de moeite waard om dit gezien te hebben. En de kids waren er helemaal vol van!

Nadat we met weemoed onze camper, toch wel je tweede huis, na zes weken hadden ingeleverd, zijn we die dag met de taxi bus richting Brisbane gereden (+/-1 uur). De dag erna hadden we een hele vroege vlucht naar Alice Springs waar we rond 10.30 uur lokale tijd arriveerde. Wat betreft tijd. Tijd is relatief volgens mij, althans zo ervaar je het. We zijn gedurende onze reis nu drie keer door de tijdszone heen gegaan met een uurtje meer of uurtje minder. Alice Springs loopt weer een half uur voor op Brisbane. Dus acht en een half uur later dan NL. Ach, wij hebben nu onze eigen tijd gevonden. Als je trek hebt ga je ontbijten of eten. Als je samen wat meer rust wilt dan breng je de kinderen op tijd naar bed. Zo gaat dat.

Enfin, omdat het zomer is, dus heet in the red zone van Australië (Alice Springs, Uluru (voor ons als Europeanen ook wel Ayers Rock genoemd) en Kings Canyon)) en het feit dat er geen camper te verkrijgen was, hebben we dit keer gekozen voor een auto plus hotel achtige trip. We hadden één week gepland hiervoor. Ing heeft weer enorm haar best gedaan met de beste kwaliteit prijs verhouding voor auto plus verblijfplaats. Nadat we de auto hadden gehaald, kregen we een route map, navigatie was niet nodig werd ons direct verteld. Met een redelijk abstracte kaart zie je snel dat het eigenlijk om een aantal wegen gaat met hier en daar een plaatsje of beter gezegd gehucht.

Ing had een werkelijk top locatie gevonden in Kings Canyon Station. Althans dat dacht ze. Ze had iets van een luxe safari tent in gedachten zoals we ook wel eens in Uganda hadden gedaan. Nou prima toch! Na wat boodschappen te hebben gedaan was het inmiddels al 14.00 uur en we moesten nu toch wel echt weg. Je moet je voorstellen dat we effe van Leiden naar Parijs gingen rijden. Dat was namelijk de afstand tot aan Kings Canyon. Ook met boodschappen rekening houden met extra water, eten, want je weet nooit wat er onderweg kan gebeuren. Het is per slot van rekening uitgestrekt, groot en outback………….en outback was het. Wat een fantastische rit was dit. Hier en daar even stoppen, wat foto’s maken. Die dag was het niet zo warm gelukkig, maar 35 graden. Dus dat ging wel goed. De kids sliepen wat of we hadden wat muziek op. Geen radiomuziek, dat heb je niet in the outback.

Einde van de middag (afhankelijk van welke tijdszone je redeneert) kwamen we eindelijk aan bij Kings Canyon Station. Moest uitkijken, want ik reed er zo voorbij, even omkeren en bij de ingang van Kings Canyon station, zag ik Ing haar gezicht iets wat, tja hoe zal ik het beschrijven, teleurgesteld, shocked of met een dit kan toch niet waar zijn gezicht uit het raam kijken.

Bij de receptie werden we ontvangen door japanners. Toch best wel bijzonder als je in het midden van Australië bent, maar goed we wilde nu toch wel eten en waren benieuwd naar onze luxe safari tent. Nou daar stonden onze tenten hoor. Campkitchen in het midden en eromheen zeg maar tien tot vijftien tenten. Een prima 2-persoonstent met twee losse bedden erin. Je kon er in staan. Het was geen luxe safari tent en ja het was echt outback met een kleine oase maar heel stoffig……Voor mij was het prima, maar ik had de prijs niet gezien bij het boeken. Alleen Ing moest nog wel even op adem komen het eerste uur. Ik overigens ook die avond toen ik hoorde wat ze ervoor betaald heeft, maarrrrr…..het uitzicht, de wetenschap dat je in niemandsland bent, de stilte, prachtig ondergaande zon, rode bergstenen tegen blauwe lucht. In de nacht een heldere sterrenhemel en dat er in de avond nog een dingo langskwam, heeft dit weer tot een onvergetelijk mooie outback avontuur gemaakt!!!!

Toch even terugkomend op prijs/kwaliteit. Tja als bijna ervaren campers/kampeerders ben je helemaal niet uit naar luxe of gemak. Het is wel eens lekker hoor, maar daar hebben we nu niet voor gekozen. Alleen als we dan toch zo’n prijs betalen verwacht je natuurlijk wel een top ontbijt. Rond half negen in de ochtend loop je de campkitchen binnen waar je, verdomd als het niet waar is, weer twee andere japanners achter de balie ziet zitten.
Ik hoor mijn voorganger, die sliep in een andere safari tent nog vragen, do you have a breakfast menu? Kijken ze je aan, no I am sorry. You can have a sunny side up backed egg or scrambled egg with bacon and you can have some tea of coffee……Nou is dat best lekker, alleen we hoopte op wat fruit, yoghurt of iets dergelijks……Dit was met recht een Kings Canyon Station. Nogmaals dit vergeten we nooit meer .

Als je een wandeltrip gaat maken in een canyon, dan moet je dit vroeg doen. Dus dat hebben we gedaan, in ieder geval vanaf 9:30 uur, een kleine track. Het was toen al 37 graden. Na een mooie wandeltocht zijn we de auto ingestapt om naar ons belangrijkste event te rijden, Uluru of wel Ayers Rock. Ook hier moesten we zeg maar weer van Leiden naar Parijs rijden. Gelukkig wilde Ing ook rijden, dus konden we wat afwisselen.

Als je even wilt stoppen en wat eten wilt halen of koffie wil drinken dan heb je tussen Kings Canyon en Ayers Rock twee mogelijkheden. De afstand tussen de stopplaatsen is ongeveer 175 kilometer. Dus zorg altijd voor een redelijk volle tank! Bij zo’n stop punt kun je slapen, zelfs kamperen, eten en tanken. Een zeer klein gehucht, zeg maar. Bij de kassa sprak ik een jonge Fransman, zo’n wereldreiziger, rond de 20. Hij was daar wat geld aan het verdienen en was er al 2 maanden. Twee maanden riep ik iets te verbaasd geloof ik. Ja en ik blijf er nog een maand of 3 zei hij…huh op zijn Frans………ik keek Ing aan met een blik van hij blijft dus 5 maanden hier rondhangen, bij een tja hoe zal ik het beschrijven, een opgepimpt benzine station met slaapplaats en “zwembad”. Ergens tussen Kings Canyon en Ayers Rock. Wow…..! Je moet het maar kunnen, dacht ik.

Na vier en een half uur rijden door niemandsland, kwamen we aan bij National Park van Uluru (Ayers Rock). Ditmaal hadden we twee nachten in een hotel. The Dessert Garden. Pffff, wat een opluchting, dit was met recht een hotel. Het ligt in een oase, midden in woestijnachtig gebied. Uiteraard heb je hier van alles. Van zwembad tot aan restaurantjes en winkeltjes. Uiteraard ligt de prijs op een niveau alsof je elke dag, in le Trois Vallees, aan de piste een drie gangen menu besteld met een flesje wijn. Maar na zo’n tent avontuur is een hotelkamer toch best wel even lekker.

Uluru, is absoluut de moeite waard. De reis ernaar toe en bij sunrise of sunset echt een plaatje! Mooie wandelingen gemaakt. Uiteraard niet te lang, want het was 39 graden. In de middag lekker zwemmen. Dit was een prachtig stuk landschap en een prachtige reis. We wisten dat het heet was. In de winterperiode is het wel veel aangenamer zo ronde 20-25 graden. Blij dat we dit hebben gedaan. Voor de kinderen was het iets minder leuk, geen speeltuinen en vrij heet en zij vroegen iedere dag of weer naar die “steen” gingen kijken?

Op 27 januari stonden Ing en ik even in dubio. Prachtige reis en Uluru gezien, alleen Stijn is de 30ste jarig. We hadden pas per 1 feb onze camper in Nieuw Zeeland gereserveerd. Wat gaan we doen? In Alice Springs is er niet veel te beleven. Het is te warm om leuke dingen te doen. Weet je wat, we gaan eerder naar Christchurch. Dus op 28ste, in de ochtend richting Alice Springs. Tickets omboeken. Hotel reserveren in Christchurch. We kwamen namelijk laat aan. Zo geregeld. Dus op 29-ste vlogen we naar Christchurch en konden we Stijn zijn verjaardag in Nieuw Zeeland vieren.

Bij aankomst was het even een temperatuur shock voor ons (20 graden). Heerlijk frisse lucht kwam je tegemoet en in Nieuw Zeeland is het weer net zo veranderlijk als in Nederland. Wat heerlijk om hier te zijn.

We hebben de eerste twee dagen een kamer geboekt op een vakantiepark, waar ze meerdere speeltuinen en een zwembad hebben. De kids waren helemaal in de gloria! Daar hebben we ook Stijn zijn verjaardag gevierd. Hij vond het wel “cool” om in Nieuw Zeeland zijn verjaardag te vieren, maar hij miste iedereen wel. Dus of we thuis niet nog een feestje wilde geven?

Nadat we onze camper hadden gehaald zijn we direct naar Kaikoura gereden. We waren grote afstanden gewend. In nieuw zeeland is alles veel compacter. Dus een easy job na Australië. Het verschil met Australië: In Australië ben je onderweg naar mooie of bijzondere plaatsen/sightseeing en in Nieuw Zeeland rij je continu in mooie omgeving met prachtige sightseeing. Wat een prachtig land……nu al top!
Tot snel weer en nog bedankt voor de leuke reacties!

Doei, doei, the happy campers……..!